Seni sevmek berber çırağının inadı gibiydi ustasının dibinden ayrılmayan
Şapkası dikilmemiş bir yağmurluğun amaçsızlığı gibi yorgun
Rafına biblolar konmuş bir kitaplığın içi kadar boş
Seni sevmek gülünesi, gülünce çirkin
Ağlayınca dumansız bir trenin durmuşluğunda ezik raylar gibi
Belki de vazgeçmek istiyorum
Çünkü seni bulmak çok şükür bugün de doydum diyen açlık gibi ümitsiz.