Büyüdük sanıp boş yere kırdılar oyuncaklarımızı
Bir bahar uğruna ne varsa yakıp yok yere yıktılar
Oysa gerçeğin merhametsiz duvarlarına çarpınca ne bahar geldi bir daha topraklarıma ne de elimde bir damla umut kaldı
Yine de ben mevsimler boyu yaşayacak ve şehirler boyunca aklına elbet bir gün mutlaka düşeceğim