allah biliyor ya inan ki kendim için üzülmüyorum. ben ne olsa bakarım başımın çaresine, başımı kesseler alır yerden yürür giderim, mezara soksalar oraya bile dik girerim. düştüm tam yirmi iki metreden, gözüm bile seğirmedi benim. sen böyle şeylere gelemezsin. camını kırdığın eve giremez, cam üstünde yürüyemezsin. hem sen kimsesiz kalmak ne demek onu da pek bilmezsin. bir bıçak saplanınca ne olur adama biliyor musun? hiçbir şey. hiçbir şey hissetmezsin. ne bıçağı ne acıyı ne soğuğu ne sıcağı. hiçbir şey. eğer görmezsen bıçaklandığını koşmaya devam edersin. kanının aktığını bile fark etmezsin. sonra bir yerde tak eder onun acısı. ordan sonra bir daha geriye dönemezsin. sen şimdi göğsüne saplı bir bıçakla yürüyorsun ağır ağır. bir yerde duracaksın, dizlerinin üstüne düşecek, elini göğsünde gezdirmeye hâl bulamayacaksın. ben ki sana şimdi dur diyorsam, gül yüzünü göreyim diye değil.
