mirmak || 7 pm.

Aymıyor sınavlardan.. günaydın :”)

Döneyim de sarsın o zaman, özlemen hoşuma gitti, çok teşekkür ederim <33

Ben de sizi ve ona yazmayı, ondan kaçmamayı özledim. Ama bilirsin, ne kadar kaçarsan kaç döneceğin yer yuvandır, ona döneceğim; yazacağım. En kısa zamanda, umarım. Düşündüğün için çok teşekkür ederim <3

Görmedim, bakacağım en kısa zamanda, ve hazır hissettiğimde Bartu’ya yazmayı ben de çok istiyorum tekrar, özlendiğimi bilmek ya da böyle hissetmeniz gerçekten beni çok mutlu etti, dönmek istiyorum ve umarım hazır olup dönerim. Bakacağım kitleye en kısa zamanda, daha da kötü olmaması umuduyla :) 

teşekkür ederim, düşüncen beni çok mutlu etti, umarım döneceğim, toparlanayım hele bir :”)

@bartudys  bakış açını anladım. Evet, eski ölümler artık sadece anılar. Ama o hep var olacak, aynı bir kitap karakteri olmasına rağmen arkasına saklanabildiğin gibi bundan sonra bölüm gelmese de onun arkasına yine saklanabileceksin. Çünkü o, yine Bartu. O yine Özgür. Ne olursa olsun o her zaman koca bebek. Belki senin günlüğünde, her sayfada okunmaya devam eder, belki de sadece zihninde yaşamaya devam eder. Ama o Bartu Sarca, o Özgür. O Bartukıç, o Brocuk, o İkinci Sokak Nöbetçisi... O seni hiç bırakmayacak, Aslı'nın kalemi bir daha yazmasa bile zihninde ve seninle, senin ömrün boyunca yaşayacak olan adam. O, Irmak'ın Bartu'su...

aslında bakış açısı değişikliği, o bana göre gidiyor. Eski bölümlerde de kalmayacak benim için. O bölümler onun hayatında yaşanmış ve bitmiş olaylar, anı yani, ve Bartu oralardan çoktan gitti. Gitmesine de seviniyorum oysa, acıya bulanmış sayfalardan kaçmasına. Mutlu olması da beni o kadar mutlu ediyor ki, ne cümle sarfetsem şurada ben anlaşılmaz mutluluğum. O Özgür olacak, evet :) bunlar gidişinde sevindiğim kısımlar. Beni üzen aslında onun hayatımdan gidişi, arkasına saklanamayacak olmam, Bartu’nun tamamen gitmiş olacak olması.