97 yılının 25 şubat gününde saat 12.30'da hiçbir şeyden habersiz açtım gözümü dünyaya. 40 günlük bir bebeğin vefatından 3 yıl sonra gelen bir bebek hâliyle çok sevilir. Öyle ki ben dogduktan sonra babamın sigarayı bırakması bunun bir örneği. Sonra 2 kız bir erkek çocugunun -hic belli olmasa da- ablası oldum. Her neyse.
Minyon olmaktan , iki yüzlü , yılışık , gevşek insanlardan , galatasaraydan , maydanozdan , koyu saç renklerinden , aşık olmaktan nefretederim -,-
Utanınca tırnaklarımı yerim. Çok çirkin gülerim , gülmeyi de sevmem zaten. Aşka inanmam BEŞİKTAŞ tek gerçeğimdir.
Siyah ojeden başka renk sürmem. Zor aşık olurum kolay vazgeçerim. Pera ° Sensiz Ben en sevdiğim şarkıdır. Gerçekten birine aşık olduysam onunla ilgili hayaller kurarım. Çok çabuk ağlarım. İnsanların en ufak bi iyiliginde onların iyi biri oldugunu düşünürüm. Bu huyumdan nefret ediyorum -,- Sonra inatçıyımdır sonunun kötü olacagını bilsem de inadımdan vazgeçmem. Canım sıkılınca bilgisayardan karaoke yapmak için bir şarkı açar ya da saçımı yaparım. Birinin sevgisini ölçmek için triplerimi kullanırım . Zaten o hâlime dayanabiliyorsa seviyordur ve ben o adamı bir daha ömrün boyunca bırakmam.
Gelelim en önemli konuya BEŞİKTAŞ.. Öncelikle tüm BEŞİKTAŞ düşmanlarının amına koyim. Eger bir gun BEŞİKTAŞ kadar birini seversem onunla evlenirim. Hepsini çok severim ama Atiba ve Ramon canımdır :) Siyah beyaz hayatımın en çok siyahını yaşasam da beyazı da çok seviyorum <33 En sevdigim beste HAYDİ KALK AYAGA YURU GUNESE .
Kimsenin burayı siklemeyeceğini bilsem de bu kadar , hoşcakalın :)
- JoinedAugust 12, 2014
Sign up to join the largest storytelling community
or