Geçmiş ve gelecek arasında izlemekteyim olan biteni. Ne geçmişte yaşadığım tecrübelerim konuşuyor şu an nede gelecekte yaşayacağım kaygılarıma kulak veriyorum. Ben şu an, şu dakika hatta şu saniye bile sadece nefes alış verişime şükrediyorum. Bir de ömrümün tam ortasında bile değilken, mutsuzluğumun terazide mutluluğumdan ağır gelmesinin sebebini arıyorum.

 Küçük bir tebessüm konduruyorum tek tek har dakikaya. Ağlamakta olduğum ya da olacağım sahneleri bile gülücüğümün gölgesinde bırakmaya ant içiyorum. Ben her zaman, her yerde ve her şekilde ne olursa olsun yaşamak değil güzelce yaşamak istiyorum.

İyiye, daha iyiye hatta daha da iyiye ulaşmak için ter dökmek istiyorum. Hedeflerim, planlarım, gayelerim... Tüm bunları ümitsizliğimin ilerisine taşımak için çaba göstermek istiyorum.

Güneşle arkadaş olmak istiyorum. Onunla beraber donmak ve de sonrasında batmak. Bunları hayal ediyorum. Ben ayla dost olmayı bile düşünüyorum. Yer yer yıldızları daha da yakından görmek onlara sarılmak hatta onlardan birini kaymaya ikna ederek yeryüzünde ki milyonlarca insandan hiç olmazsa birinin ümitle dilek tutuşunu izlemek istiyorum. 

'Of' kelimesini çıkarıp atmak istiyorum sözlüğümden. Ben benliğimin rahatça nefes almasını ve aldığı o nefesi aynı rahatlıkta tereddütsüz geri vermesini görmek istiyorum. Yaşamdan huzurlu, neşeli ve de güler yüzlü dakikalar diliyorum.

Bazen bedenime giren oksijenin mutlulukla karbondioksit olarak çıkması için yapmam gerekenleri hesaplıyorum. Ciğerimin sigaranın nefesiyle değil huzurun. Mutluluğun, neşenin ve de nice iyiliğin nefesleriyle bayram etmesini diliyorum.

Kısacası yaşanılabilir değil güzelce yaşanılabilir bir hayat diliyorum. Umut dolu bir bekleyişle...