beebeex

Çok boş hissediyorum

beebeex

Müziğin sesini biraz kısıp kafamı dağıtsın diye uğraştığım işi biraz olsun bırakayım hemen aklıma geliyor sana salak gibi inandığım zamanlar. Neredeyse her gece beni bırakıp gitmemen için yalvarışlarım ağlayışlarım, ama buna rağmen beni sevdiğine inanışım. Sadece birinin sevgisine o kadar aç o kadar muhtaçmışımki görememişim bana yaptıklarını. Şimdi dönüp bakınca o zamanlara sadece boğazım düğümleniyor, kalbim ağrıyor her aklıma geldiğinde. Sahi cidden hiç mi sevmedin beni? O söylediğin sözler yazdığın, mesajlar hepsi mi yalandı? Sana demiştimki beni üzme, hayatımda ilk defa sevildiğimi hissediyorum bırakma beni demiştim. Sen ne yaptın peki, siktir oldun gittin. Her şeyi biliyordun, sana her şeyi anlatmıştım. Çırılçıplak bir şekilde çıkmıştım karşına, al bak hepsi bu nolur gitme demiştim. Bana asla inanmıyordun, seni sevdiğime hiç inandıramadım seni, her gece içerdin sıçardın sonra başlardın sen beni sevmiyorsun demeye bana kızmaya, gideceğini söylerdin ve giderdinde. O kadar üzülürdümki içim parçalanırdı, nasıl inanmaz diye düşünürdüm, nasıl inanamaz yaptığım onca şeyden sonra derdim kendime. Beni o kadar üzerdin o kadar kırıdınki, saatlerce ağlatırdın sonra da beni çok sevdiğini üzgün olduğunu ben ağladığımda üzüldüğünü söylerdin. Bende salak gibi sana inanırdım, çünkü söylediklerin doğru olsun istiyordum, birileri beni sevsin istiyordum. Sana kırgın değilim, sana dargın da değilim, ben sana sadece paramparçayım. Keşke diyorum böyle olmasaydı, hayatım boyunca yanımda olduğuna ve olacağına inandığım tek kişiydin ama yaşadığımız her şey yalandı. Yalanmış daha doğrusu. Her neyse.

beebeex

Sürekli kabus görmekten çok yoruldum, neredeyse bütün uykularımda kabus görüyorum. Hepsinde bir şeyden kaçıyorum, bütün sokakları caddeleri koşuyorum saklanacak bir yer bulabilmek için ama kimse beni almıyor evine, olmaz diyor git bize de bulaştırma lanetini diyor. Sonra beni yakalıyorlar, bir odaya kapatıyorlar. Fiziksel olarak yalnızım odada ama sürekli izleniyorum, beni izlediklerini görmüyorum ama biliyorum izliyorlar, hissediyorum. Her gece çığlık çığlığa uyanıyorum, yoruldum artık.

beebeex

İngilizcede ‘yearning’ diye bir kelime var, tam türkçesini bilmiyorum ama az çok şu anlama geliyor, ‘neye olduğunu bile bilmediğin bir özlem’. Kulağa biraz saçma geliyor belki ama bu histen kurtulamıyorum, hayatım boyunca ney olduğunu bile bilmediğim bir şeye özlem duydum, onu bulmaya çalıştım. Belki bir yer, belki bir insan veya eşya, ne olduğunu bilmiyorum ama sürekli onu aradım. Bulamadım. Ve korkarım bu his beni içten içe çürütüyor, bazen canımı çok acıtıyor durup duruken ağlıyorum çünkü özlemini çektiğim şeyi o kadar özlüyorumki bazen içim içime sığmıyorum canım acıyor. Her neredeysen veya her kimsen, ben seni bulamıyorum, ne olursun sen beni bul…