Sessiz bir dost diledim, beni yargılamayan. Yahut sorgulamayan. Aslinda Tanrının bir sigarasıydı beni hayatta tutan. Ironik yaşamın karamsar insanıydım. Aydınlığın içine karanlık aşılayan... Karanlığımın içindeki o ışık zerresi oldu Tanrının bir sigarası. Hayatın acı vericiliği içinde, hayatımı benden yavaş yavaş alırken beni umutsuzca hayata bağlayandı o. 

Beni ne kadar tanıyorsun? Peki gerçekleri biliyor musun? Haklı mısın? Haksız mı? Giden misin? Seven mi?
Tanrı sence bu Ağ'da kimin yanında? Örümceğin mi yoksa sineğin mi?

ANKARA 17 MERT 

BİR SOLAK YAZARIN HAYATININ KISIR DÖNGÜSÜ. BAŞLAMAYAN BİR ŞEY BİTMEZ.