Güzel günlerde tutar gibi tut elimi baba. Bırakma.
Çünkü bizi bu mezar evlere mahkum edenlerin üzerine yürüyeceğiz daha. Ölüm öfke mi, çaresizlik mi veriyor insana?
Bu beton yıkıntıyı kaldırmaya gücün yetmiyor ama hak aramaya yetmeli. Hepimiz çaresizlikle tutuyoruz bu eli. Bu yük kalkmadan bırakmak yok. Meğer bizi diri diri mezarımıza gömmüş birileri. Biraz daha para, rüşvet, görevi kötüye kullanma, ne ararsanız var. Başka tarafa bak, o tarafa bakma baba. Herkes görüyor acını. Üzgünsün, kahroldun. Taşa döndün acıdan. Üşümüyorsun çünkü çaresizlik bir büyük yangın. Çaresizlik yaktı kül etti seni. Üşüdüğünü düşünenlerin verdiği yardım ceketi. Güzel günlerde tutar gibi tut elimi baba. Öldüğüme inanmıyorsun, inanma.
Bırak yaşayayım kimsenin ihmallerle ölmeyeceği günlerde. Hayaller olsun ve mevsim fark etmez, eve dönelim seninle, el ele. Çaresizlik ve ölüm olmadan.