•Son günlere hoş geldiniz•
Kırık bir kalbim,güçsüz bir bedenim mutsuz suratım ve az paramla hayatın bir dalına tutunacağım. Elbet bitecek bu siyah gece,elbet gün yüzü göreceğiz.Artık eskisinden daha suskun ve güçlüyüm.
Kağıttan Kentler kitabında kendini bulan kişilik,234. sayfanın son cümlesi ise hayatımda olan insanlara yakınlık derecem.
"Fakat hala kendimi ondan uzakta hissediyorum." 
Eskileri deli gibi özleyen biri düşünün o benim. Gerçek olan her şey saçma gelir fakat ne yapalım gerçekler pek şiirsel değil.
•Terk ediyorum ve terk etmek o kadar canlandırıcı ki bir daha asla geri dönmeyeceğim.Ama ya sonra?Sadece bir yerleri terk etmeye,edebi bir yolculukta ağır ağır ilerlemeye devam mı edeceğim?•
Fakat terk etmek yalnızca önemli bir yer,anlamı olan bir yer terk edildiğinde iyi ve saf hissettiriyor.
Ve ayrıca sevgilim;Seninle konuşmak o kadar iyi geliyordu ki odama dönüp tekrar seni özlüyordum.