beneklipapyon

çok kötü şeyler yapmadı belki başkaları için ama benim kendime olan saygımdan, yaptığı şeyler fazlaydı bile bana. belki sevseydim çabalardım diye düşünüyorum arada ama sanırım yine aynı hareketleri başkasından görsem soğurdum. hata yaptığında onu teselli etmem gerekiyomuş gibi konuma düşerdim hep. ama ben birilerine ilişkiyi öğretip tüm enerjimi tüketecek kişi değilim. kendim daha bir şey bilmiyorken. hem deneseydim bile öğretmeye çalışırdım sadece çünkü dikkat etmesini söylediğim şeylere bile dikkat etmiyordu. ağaç olsaymış daha mutlu olurmuş çünkü onların çok sorumluluğu yokmuş. yapması gerekenler çok karışıkmış. her şeyin başında sözünde durmayacağı şeyler söylemese böyle olmazdı. ağaç olarak devam eder artık yaşamına benden sonra. sadece sad editler paylaşıp hayatına devam eder. artık bir ay önce ilişkiyi bitirdiğim gibi kafamda da bitirmem gerekiyor. olasılıklar olasılıklar. pişman olur muyum olmaz mıyım. beni çok sevdi ama gerçekten çok mu sevdi. ben ona kapılmadım çünkü salaktım mı? böyle şeyler dolaşıyor kafamda, ben çok çabaladım kafamdan düşünceleri atmak için. ama işin aslı onun yanında kalmak için olan güzel halleri gitmem için olan hareketlerinden daha zayıf kaldı. her şeyi kirletmeye gerek yok. öyle ya da böyle güzel günler oldu ve ilerisi için güzel günler görmedim. ve bitirdim.

en başında çabalamasının nedeni belki en başından beri bu kopukluğu görmesiydi. bilemiyorum. zaten ilk baştaki çabası fazla gelse bile niyeti kötü gözükmeden bu kadar çabalıyor diye denemek istemiştim. ilk bir ay iyiydi, ta ki ilk gelişimde yaptığı öküzlüğe kadar. sonra gereksiz çabaladığımı hissedip ayrılmak istedim ama çok istedi yeniden şans. ikinci şansta da olmadı. söylenecek çok şey olduğu kadar hiçbir şey de yok. benleyken hesabını herkese açıp art arda fotoğrafını paylaşması. nelerden hoşlandığımı daha öncesinde kaç defa söylememe rağmen bizim için bununla ilgili plan yapmaması. son buluşmamızda 3. ay kutlamamızı bekliyordum oysaki. ben oraya önceki gün ki eşekliğine rağmen gittim. sordum ona plan var mı diye kaç defa ama beyefendi verdiği sözü bile unutmuştu ben hatırlatana kadar. insan sevdiğini merak eder, eve dikkatlice varmış mı, nasıl geçmiş günü vs. neyse ya bunları yazana kadar unutmuştum bile o günü. sonra farkettim olmayacağımızı. her hatasında bir şeyleri anlamayışına vetecrübesiz oluşuna bağlayan, sadece üzgün olan ve bahaneler sunan birisi olduğunu anladım. ben de çok tecrübeliymişim gibi hata yaptığı için ben özür dilemeliydim sanırım :d son zamanlarda hep hüzünlü yıkık şeyler beğeniyor. yazdığı paylaştığı kendini mağdur konumuna sokmaya devam ettiği çok şey var. bence bu konuma düşüp aşk acısı çekmek istediği için böyle oldu ilişkimiz. bitiren bendim ama bitirme konumuna getiren oydu.

Çok fazla yapışık davranıyor. Bunu yapmayı azaltacağını söylemesine rağmen hala çok bakıyor ve çok temas etmek istiyor. Hayır dediğimde tamam ısrar etmeyeceğim diyor çünkü beni ne kadar rahatsız ettiğinin farkında ama yeterince tutamiyor kendini. Çok bunaltıyo sevgisinin yoğunluğu ile. İlişkide rolleri değiştirmiş gibiyiz. Ben hep çabaladım sevilmek ve bunu haketmek için ama o beni hiçbir şey yapmadan da seviyor. Çabalamak gerekmediği için bu bana ters geliyor ve ters davranıyorum. Ama o bundan zevk alıyormuş gibi daha fazla çabalıyor. Geçen hafta tam ısındım seviyorum dedim eşeklik etti. O günden sonra ona ben sana gelmeye karar verdiğimde soğuk yapmaya başladın demek ki acı çekmeyi istiyosun dedim. Normalde olduğum gibi sıcak ve samimi davranamiyorum çünkü baskı altında hissediyorum. Bakışlarının baskısı altında. Olduğum gibi davranmam hoşuna gidiyo ama ben onun yanında olduğum gibi miyim ki? Normalden daha agresifim bence. Onun yanında çok gülümsemek istemiyorum. O da bana senin gülümsemeni seviyorum diyor. O kadar çabalıyor ki benim çabalamama gerek kalmıyor ve o bundan razı. Onun yanında baskı altında hissettikten sonra berfoyla buluştuğumdq huzurlu hissettim. Genelde onun yanında konuşmuyorum çünkü konu konuyu açmıyor. Hadi sen anlat dediğinde dün anlatamaya başladım ama mesela ben anlatır anlatmaz başka bişey anlatmak için sabırsızlanıyor. Beni dinliyor mu bilmiyorum. Ben lafımı bitirir bitirmez tepki vermeden kendi olayını anlattı. Sonra ben dedim bu yüzden anlatmak istemiyorum demek ki.

İstanbul'e cuma günü dönmem için ısrar etti akşam döndüğümde beni görmeye geleceğini söyledi ama gelmedi. Nedeni ise o haftasinin çok kötü geçmesi ve ailesiyle vs tartışması. Ben cmt de donseydim çok daha rahat donerdim ve sınavdan sonra trene yetişmek için zorlamazdim kendimi. Ve bana normalde trenden inişime yirmi dk kala yazdı napiyosun diye. Beyefendi eve daha yeni geçmiş ve eve gidecek misin diye sordu. Sonra tepki gösterince çıkıyorum evde dedi ama ben o kadar yol gelmisim İstanbul'a gelme saatinde yazıyorsa amacı buluşmak olmuyo. Çok sinirlendim ve iki gün adam akıllı yazmadım. Sonra buluştuğumuzda bunları bana açıkladığında yaptığı eşekliği ailesiyle tartışmak vesayre ile açıklayamayacağını söyledim. O gün sadece sarıldım o da vedalasirken.

Çok ısrarcı