Rabia Sonsuz

Içimizdeki sızı ruh bedenden ayrılınca dinecek galiba?

Ne yapalim bizde hiç sevmemiş gibi yaparız.
          Hiç üzülmemiş kırılmamiş yıpranmamiş gibi yaparız.
          Özleriz ağlarız ama yinede yapmamiş gibi
          yaparız.
          Mutlu insanlarmiş gibi yaparız.
          
          

Yorgunluğum kırgınlığım yanlizliğim yaralarım acılarım hüzünlerim dolu dolu yaşayamadğim sevdamın sebebi olan yüreksize hediye ediyorum.
          
          Kendisi hiç yorulmasın kırılmasin yanliz kalmasın
          Acı hüzün çekmesin beni yarım bırakıp başkasını tamamamlayanla mutlu olsun. 
          
          Ey sevdama lâyık olmayanim.
          Sana hiç ah etmedim etmemde.
          Ama geceler çökünce sesizce akan gözyaşlarımdan ben sorumlu değilim. 
          Onların ahından kurtulabilirmisin 
          Onuda Yaradan bilsin....
          

Kalbimdeki yıkık duvarları tamir ediyorum
          Tamam şimdi düzeldi diyorum alttaki  bir taş sallanıyor ve hepsi tekrar yikiliyor.
          Tamam gunler aylar yıllar geçti umuttum diyorum
          Ansizin karsıma ya resmin ya haberin geliyor. 
          Tekrar yaniyor içim.
          Nasil bir şey bu Allah aşkına.
          Ne unutmayı becerebiliyorum
          Nede tam hatırlamayı.
          Ne kalbim eskisi gibi sen dolu
          Nede içi boş sensizlikle doldu.
          Bıraktım artik mücadele edemiyorum
          Ne varliğinla nede yokluğunla.
          Ne yaptın bana bak
          Ne bir yaşayanım
          Nede toprakta bir çürüyen.....

İçim okadar ağırki 
          Bana bıraktıkların sayesinde
          Bana donülmeyen yollar
          Sessiz hiçkirıklar
          Mutsuz yarınlar 
          Katılaşmiş bir yürek
          Sevgisi bitmiş bir insan bıraktın.
          Umudu tükenmiş
          Cefası çoğalmiş 
          Renkleri solmüş
          Hayattan yorulmuş 
          Bir insan biraktın.
          Canı acıyan 
          Acıdıkca ağlayan
          Gözyasi artık kuruyan 
          Bir insan bıraktın. 
          Yolları boş boş dolaşan
          Pencere kenarında
          Her gelen omu diye bekleyen 
          Çaresiz bi insan bıraktın.
          Adını sayıklarken
          Kokuna hasret 
          Gözlerinden mahrum bıraktın
          Seni beklerken beni sensiz bıraktın. 
          Ardında ruhu alinmiş ceset bıraktın. 
          Bak şimdi bıraktıkların nede çok
          Gurur duy kendinle.
          Benim bıraktığım hiç bir şey yok sende 
          Olsa giderken bir defa döner bakardın 
          Arkandaki enkaza.....

Yine şu karanlikta tek başimayım.
          Hani nerede sevdiklerim
          Ugruna öldüklerim.
          Onlar için feda ettiklerim
          Canımı yakmalarım
          Saatlerce ağlamalarım.
          Dost arkadaş sevgili 
          Birlikte olmak değilmiydi.
          Madem öyle 
          Neden karanlikta tek başimayım.

Sen benden gittin yaa.
          Bütün renkler soldu,her yer gri.
          Baharlar bitti, her yer kış.
          İçimdeki çocuk öldü ,kaldı yas
          Artık kokmuyor papatyalar, sen gibi
          Bıkmişim artık sensiz nefes almaktan
          Şu acımasız hayatta  
          kuru yaprak gibi savrulmaktan
          Ya gel artık yanima 
          Yada götür beni 
          ne olur beni bana bırakma....
          
          
          

Yine hüzün başucumda
          Gözlerim nemli 
          Hâlbuki daha yeni dinmişti.
          Nasıl akıyor benden habersiz.
          İzin almadan iniyor şu yaşlar.
          Tamam düşsün teker teker 
          Peki bu hiçkırıklar
          Niye sık ve acıtıcı
          Tamam onada tamam.
          Dinecekse acım bilecekse hüzümüm
          Onada tamam.
          Aksın yaşlar çoğalsın hiçkiriklar ama hersefer inde dahada büyüyor acılar hüzünle özlemler....

Bazen uzaktan bakıyorum hayatıma. 
          Hüzünlerim mutsuzluklarım hayalkırıklıklarım 
          Aglamalarım gülmelerim sevinçlerim mutluluklarım. Hepsi geliyor gözümün önüne sonra yine sen düşüyorsun aklima çünkü bütün yaşanmişliklarımda sen varsın.
          Gerisi koca bi hiç.....

Senden önce bilmiyorumdum.
          Sevmek ne, ilgi ne ,şefkat ,huzur mutluluk nee?
          Hepsini sende öğrendim.
          Şefkat; saçlarımı kıyamadan öpmenmiş.
          İlgi; her sabah arayıp"-kahvaltını yaptınmı?" diye sormanmiş.
          Huzur; mis kokunu hissetmekmiş.
          Mutluluk; delice sevildiğini bilmek ve her an adını sayıklamakmiş.
          Sevmek mi???
          İşte o sadece sensin 
          Canım sadece sen...