benisanayiyegonderin

4 gözle ramazan bayramını bekliyorum çabuk gelsin artık oruç falan tutalım 

benisanayiyegonderin

Herkes gibi ben de annemi çok seviyorum. Annemin yeri bende apayrıdır. Annem için her şeyi yapabilirim mesela. Aşırı derecede bağlıyım ona. Bir gün üniversiteye başka bir şehire gitmek zorunda kalırsam annemsiz nasıl yaparım bilmiyorum. Anneme sarılınca bütün dertlerim geçiyor sanki. Arkadaşlarım benimle hep ne kadar ana kuzusu olduğumla ilgili dalga geçerler ama küçüklüğümden beri  annemi kaybetme korkusuyla büyüdüğümü bilmiyorlar. Çocukluğumu hastanenin bahçesindeki parkta geçirdiğimi, ilkokulda bir kere bile okulun ilk gününe annemle gidemediğimi, hastane koridorunun ortasında "annemi istiyorum" diye geçirdiğim sinir krizlerini, verilen sakinleştiricileri, babama her sabah beni annemin yanına götürsün diye yalvardığımı, ameliyathanenin önündeki ekranda saatlerce gözümü bile kırpmadan annemin isminin çıkmasını beklediğimi bilmiyorlar. Bunlar şu son 4 sene hariç hayatımın her döneminde vardı fakat 4 senedir her şey o kadar iyi gidiyordu ki... Annem iyiydi, evimizdeydi. Geçtiğimiz haftalarda kütüphaneye ders çalışmaya gittiğimde annem görüntülü aradı. Telefonu açtığımda arkadaki serum torbasını görünce hemen anladım zaten neden aradığını. Sessizce çantamı toparlayıp kütüphaneden çıktım ve hastaneye gitmek için durağa gittim. 4 sene öncesinde olduğu gibi tıp fakültesine giden otobüse bindim, aynı durakta indim, aynı parkın önünden geçtim. Kimseye ziyaretçi girişinin nerede olduğunu veya hangi kata çıkmam gerektiğini sormadım. Odaya girmeden önce kendime ağlamayacağıma dair söz verdim ama annemi görmemle beraber ağlamaya başlamam bir oldu. O hastane odasında sadece annemi değil 5 yaşındaki İlay'ı da gördüm. Küçükken daha iyi sabredebiliyordum sanırım ya da alıştığım için farklı gelmiyordu ama uzun süre sonra annemi tekrardan o hastane yatağında görmek beni çok etkiledi. Annemi üzüp strese sokmamak için ağlamamam gerektiğini biliyordum ama o an dayanamadım ve anneme sarılıp dakikalarca ağladım. 

happythdg

@benisanayiyegonderin dm olsa adımı da söylerdim  direkt hüü. ama kankilettalarım lily diyolar. Sen de diyebilirsin balımsu.
Reply

benisanayiyegonderin

@happythdg  adını bile bilmememe rağmen gerçekten yanımda olduğunu hissettim bana mükemmel hissettiren sayılı insanlardansın aşırı duygusalım şu an (*ToT) annemi soracak olursan şu an kötü değil ne kadar başta saklamaya çalışsa da sonradan öğrendik ki ilaçlarını atmayı unutmuş ve o yüzden atak geçirmiş zaten çok kalmadı iki hafta kalıp çıktı hastaneden yine de bizi psikolojik açıdan fazlasıyla yordu
            olabildiğince şükretmeye çalışıyorum fazla isyankar bi kişiliğim de yok zaten ama geçen gece yaşadığım ani duygu patlamasını buraya dökmüş olabilirim biraz skshkahaka ne diyebilirim bilmiyorum ama çok seviyorum seni (*^ー^)ノ♡
            
            
            
            
Reply

happythdg

@benisanayiyegonderin  canım benim şimdi nasıl annişin. O korkuları çok iyi anlarım bilirim, ailesi kronik hastalık sahibi olmayan sağlıklı arkadaşlarıma nasıl özendiğimi hatırlıyorum mesela. Düğünüme 15 gün kala yoğun bakım önünde babamı beklemiştim. O normal odaya çıkar çıkmaz gelinliğini aldın mı diye sormuştu bana. düğünümü ertelemekten korkmuştu resmen. Bizim için yaşıyorlar ve bize üzüntü verdikleri düşüncesi onlar için daha yorucu oluyo. Kaygıların beraber geçirdiğiniz zamanların güzelliğinden çalmasına izin vermemeye çalış, gerçekçilikten uzaklaş demiyorum ama önceliği hüzünden çok sevgiye verelim. ne kadar sevdiğini hiç gizleme anne kuzusu imajını şerefle taşı  hatta babanın da kuzusu ol. O cool olma  olgun olma muhabbeti çok eskilerde kaldı. Okul çıkışında anneni görsen of annesiyle mi gelmiş falan diye alay edebilcek kaltak yaşıtların olacaktır çocuklıklaruna göz devir geç.
            
             Kaçınılmaz olan gerçekleştiğinde onları nasıl mutlu ettiğimiz fikriyle kendimizi sarmalıycaz sadece çünkü, başkasının sözleriyle değil. muhtemelen uzaklardayım ama bi ablan var emin ol. Çok matah bir hayatım yok ama elimden gelen konularda her türlü tecrübemi paylaşırım ben de tek çocuk olarak kendimi yetiştirmek zorunda kaldım çünkü anne babam kendi kuşağının dertleriyle boğuşurlen❤️
Reply

happythdg

sen aklıma gelince benim sanayim nerde ya özledim diye düşünüyorum bebik; ama i..y dı di mi sanki ismin. neyse detaylara takılmadan çok öptüm seni

benisanayiyegonderin

@happythdg  of ben de cok ozledim seni okul dersler derken son 4 aydır uygulamaya sadece bildirimleri kontrol etmek için giriyorum ama yine de vpnim ve ben hep buradayız çok seviyorum seni kocaman öpüyorum :***
Reply