" Küçük bir kelimenin bile bir cam kader keskin olup göğsüme açtığı yarıkları biliyordum . Yaralar kabuk bağlar ve iyileşirdi . Geride kalan ize baktığımda ' bunu da atlattım ' diyebiliyorsam , yaşadığıma değmiş demektir . "
Eflal ;
@ berfinklc49 "kendi içimde zaman zaman boğuluyorum" demiş franz kafka.
"Sen yaralarını doğru kişiye göstermedikçe iğleşemezsin" diyorum ben de
( Her zaman yanında olacağımı unutma. Anlatmak istersen dinlerim. İyi bir dinleyiciyimdir)
Felaketi yaşamayan tarafta olmakta gizli bir utanç var .
Yatağa yatarken , yemek yerken, ısınırken , su içerken utandığmı fark ettim .
Yemekten , yataktan, sıcaktan utanırmış insan...