Bana Bak! Sana diyorum çıkardın ya beni yükseklere, şimdi nereye. Nereye gidiyorsun bak bir hüzün geçti, içime aktı sebepsizce sorumlusu yok çok saçma suçlayamiyorum bu sefer seni. Kimi suçlamalıyım aklım mı? kalbim mi? yada ruhumun kendisini mi suçlamalıyım belkide sorumlusu bizizdir ha senin de dediğin gibi bütün suç bende. Haklısın ilk kez kabul ediyorum belkide sana fazlasıyla yer açmışımdır bende ve sen gidince hüzün doldu o kadar doldu ki yüksekte duramıyıp yere çakılacağım. Düştüğümde de elimi tutmanı beklemicem! çünkü; biliyorum tutamıyacağını...
