Hayallerinden vazgeçme,elbet bir gün er ya da geç seni bulur,yeter ki başına ne  gelirse gelsin Vazgeçme.

20.07.2015

Yitirdiğin herşeyde kazandığın birşey vardır, 
Kazandığın herşeyde biraz yitirdiklerin...
Bu yüzden birileri ısınıp dururken dinmez üşümelerin.
Hayat karşına nasıl çıkarsa çıksın,
Seni ne kadar yıpratırsa yıpratsın 
Sakın vazgeçme...


Hayallerimi,bisikletimin tekerleğine bağladım,ne kadar imkansıza bağlarsam,acımasızca beni sürüklüyor.Daha derine indim.Daha da devam edeceğim o ip,bisikletin tekerleğini patlatana ve benim hayallerimin o patlakta son bulacağına kadar..

Zamanla geçer dediler,hiç birşey zamanla geçmedi,
Zamanla unutursun dediler,her dakika aklıma gelerek zamana meydan okuyarak,düşüncelerim benden bağımsız kaldı.




Yaptığım hatalar birçok şeyi kaybettirdi,ne zamanı ne de onları geri alabilirim.

Şimdi mi ? İmpossible....
Yaşanması ve yaşanması mümkün olmayan hepsi İMKANSIZ.
Hayallerim mi,Bir zamanlar geri dönüşüm kutusuna atmıştım.


Benim gökyüzüm her zaman siyahtır,ne mutluluk ne de özgüven var.Kendi karanlığım da yaşıyorum,her gün her yastığa başımı koyduğumda bir umutla başımı yastığın üzerine koyuyorum.


Belki beni de edebi karanlık değil de,güneşin saflığı yüzümü aydınlatır.



Kim bilir,belki benim de 'imkansız'denen olaylar benim hayatım da,gerçekleşir.



-Siz siz olun kendiniz olun,sizi olduğu gibi seven birisi çıksın karşınıza,yapmacık davranmak sizin sevdiğinizin kanıtı değildir...


Ona ;
-"Karanlığımın aydınlığı olur musun" dedim.
-"Benim karanlığımı açan aydınlığım var dedi"

kısacası Düşman kitabındaki Ecre gibiyim,alışıyorum hissizliğe,Uzay gibiyim alışmışım Hissizliğe..

Doğa gibi duvarlarımın arkasında saklandım,oysa kurtaracak bir Edizim yoktu.

"Balıksan suyunu sev,meleksen gökyüzünü.Taşsan toprağını,ölüysen mezarını"
-Özgür Gencay.

-ETİ Bir zamanlar sonsuzluğun başlangıcı olurken,bitişin zehri ve acısı oldu..
-Bestebeliz