bethvoen

Sa yine ben

bethvoen

"beğenmiyorum kendimi" derdi onun kusur sandığı her zerresine dalmışken,gülerdim. keşke fark etse artık diye içimden geçirmeye başlardım.kimseyle iki çift laf edesim yokken sana evin perdelerini bile anlatasım vardı, hiç kimsenin sesine katlanamıyorken senin sesin bir senfoni gibi kulaklarımdan hiç eksilmesin isterdim. keşke fark edebilsen artık sevgilim.beni duyman beni görmen için çok kez çıkmaz yollara girdim, kaybettim kendimi.şimdi kaybettiğim tek şey zamanmış gibi geliyor.