betty

tercih edilen yalnızlık vermesi gereken huzuru alıyor 

sadece ölmek istiyorum yüzümdeki gülümsemeyi soldurduğunuz için hepinizden nefret ediyorum ölümüm sizlerin elinden olucak biliyorum ne kadar dayanabilirim artık çözemiyorum hayatım ellerimin içinden kayıp gidiyor tutamıyorum yolun sonuna varıyormuş gibi hissediyorum sikeyim ben hep böyle hissediyordum artık saymaz oldum geçen günleri sadece daha da bu süre uzamadan bu acı bitsin istiyorum çünkü gün geçtikçe daha da tükeniyorum

doğurduğunun yabancısısın..

merabalaaarr

oha

Abi baktım bütün panon senin yazdıklarınla dolu(ve çok içten şeyler var) izin verirsen birazda bizim konuşmalarımızla dolu olsun hım? 

Sabahlara kadar eskileri hatırlayıp yenilerini dilediğim günlere yakıyorum sigaramı. Sen ise keyfî içtiğimi sanıyorsun. Senin için yaktığım her sigarama kızıyorsun. Sebebinin sen olduğunu bilmiyorsun, görmüyorsun. Gözlerinin içine bakarak yaktığım her sigaramda kafanı çeviriyorsun, lanetler savuruyorsun. Gülümsüyorum ama ne kadar acı çektiğimi görmüyorsun. Gözlerimle anlatmaya çalışıyorum, elinin tersiyle itiyorsun. Yine bir sigara yakıyorum, her bana kızışında. Ve sen buna da sövüyorsun. Paketimdeki her dalı seni düşleyerek yaktığımı bilsen ne dersin acaba. Gözlerini süsleyen ışıltarın söner mi bana?

Dönsem yüzümü karanlığın içerisinde senin gibi parlayan yıldızlara. Kapasam gözlerimi. Karanlığımı aydınlatan sen ne de olsa gitmişsin. Daha da karanlığa çekilsem, kimseler duymasa, görmese. Yalnızlığımı pekiştirsem, seni düşlesem. Özlesem kokunu, gözlerini unutsam, anıları silsem. Senin beni silip attığın gibi üzerini çizip atsam. Kıyamam tamamen unutmaya. Hayalin gelir aklıma. Ne yapsam ne etsem gitmez gözlerinin elalığı. Her birine canımı vereceğim anıları unutamam. Kokuna hasretken daha da özleyemem. İstesem de bırakamam bu açık yarayı. Kapanması imkansız olsa da her gün kapanmasını dilerim. Olmasa da beklerim.

Saat, gece üç suları. "O gün sevmekten yorgundu." diyordu, Julien. Bugün sevmekten yorgunum. Bugün doğduğum ama yaşayamadığım gün.

ellerimde çiçekler, diğer yanımda yüzük kutusu. bu yağmurlu gecede, ıssız bir parktayım. seni hiç tanımadığım bir adamla gördüm Patricia. ellerini tutuyor, ona gülümsüyordun. sen korunaklı başka bir kolların arasında yağmurlu gece de ısınırken ben savunmasız şekilde paltoma sarılarak üşüyordum. sol yanımın savunmasızlığı bedenimden daha fazla iken o ateşlerin içerisinde gibi yanıyordu. bu senin.. senin eserin, demek istedim Patricia. fakat sen o adama gülümserken, tek yapabildiğim çekip gitmek olmuştu. elimde geleceğimize imzalar atmak için taşıdığım ve en sevdiğin antika yüzüklerden biriyle. içimi yakan tek şey ise, seni bizim parkımızda başka bir adamla görmek olmuştu.
          
          -sevda çiçeği.