betulsaka

Hayatimizin iyi ya da kotu olduguna sanki hep disaridan bir goz karar vermeliymis gibi bir algi var bende. Sanki ben ozgur irademle, asaletimle gerceklik sahnesine cikarak "Evet tam da istedigimi yasiyorum." diyemezmisim gibi. Baskalarinin ne dedigi o kadar onemli ki, onlar yasadiklarimizin bize uygunlugunu belirliyorlar. Birilerinin yasam tiyatrosunda seyirci koltuklarindan ayaga kalkarak ama onlari bir uyaran olmadigi icin hic de sesini kismayarak yani aslinda hadlerini asarak sanki bize "Hakkettigini alamadi su cocuk vah vah, calisti ama yapamiyor eyvah, kimseye zarari yok buna bu kadar para vermeliler vs." demelerine musaade mi ediyoruz acaba? Sen kimsin de bunlarin muhasebesini yapiyorsun? Dememisim kucukken. O yuzden hala ararim birilerinin fikir beyan etmelerini ve o dusunceye katilmayi. Ancak artik o kadar net fikir beyan eden olmadigi icin bir boslukta gibiyim. Bunun bir ozgurluk olmasi gerekirdi. Bir de su sorunum var ne yaparsam yapayim birisinin "ozentisi" olacagimi saniyorum. Cunku ilkokulda bazi arkadaslarim bu kelimeyi cok kullanirdi ve ben de o gruplamaya hic dahil olmak istemezdim o yuzden simdi bazi kelimeler ozgurlugumu kisitliyor ve benim onlari kesfedip iyilestirmemi bekliyorlar. Ilk kelimem gosteris kelimesiydi, yerine gosteri geldi ve anlam duzeldi.  Ozenti olmamak mumkun degil. Ne yaparsak birilerinden gorup birilerinden ilham alip yapabiliyoruz, en ozgun seylerse normal zamanlarda bizi bulmuyor, ozel anlari kolluyor. Ozel anlariniz bol olsun, sevgiler.

Tanriya bir insan nasil inanmaz gercekten anlamiyorum. Oralarda bir yerlerde birilerinin sabit kalmasi gerekiyor. Bu matematik gibi bir sey. Bir kaide. Uzerine tartisilmamasi gereken agizdan bir kere cikmis bir soz. Bir iddia. Tanrisizlik parcalanmak demek kanimca. Ligme ligme olmak demek. Cunku bu evrenin odasini arkasindan toplayacak birilerine ihtiyaci var. Anne tanri benzetmesi yaptigimdandir belki kalbime bir agri giriyor. Ama boyle anlayacaksam neden boyle benzetmeyeyim? Nasil anlayacagimi ben nereden bileyim? Bence tanrim benim yapacak bir seyim yok bu konuda. Beynimi sen var ettin ya o da oyle dusunmus bir kere. Neyse kufurden cikalim ve herkese kul kole olmayalim. Belki sadece tanriya kul olsaydik bazilari kendini otorite ilan etmezdi. *Ben ne dersem onu yapacaksin ulan*i sadece tanri soylemeli bence. Gerisinin hepsinin bir ustu var sonucta, hadlerini asamazlar ama tanrinin haddi, siniri yok. Sinirsizsin yarabb yuppi. Buradan senin haddini asamayacagini (deyimsel anlamda dusunun) yani uygunsuz hicbir davranista bulunamayacagini anlamis olduk. Ne yaparsan uygununu optimumunu yapiyorsun yani. E helal be sana. Bazilari sana isyan ediyor biliyor musun cok garip. Oysa senin haddin yok ki siniri asasin, yanlis bir seyler yapasin. Ya da bazilari bazi seyleri sana denk goruyor. Mesela gunes, ates, put gibi. Simdi Hz. Ibrahimin kissasini ben bileyim istemissin ama kurani mealen okusam ne kadarini anlayacagim bilmiyorum ve pek anlamli gozukmuyor Turkceye cevirince (bir haddimi asiyor muyum korkusu) ama bildigime gore o gokyuzune bakmis ve ayin ve gunesin gecici olduklari icin tanri olamayacagini dusunmus galiba. Bir video mu izleseydim konuyla ilgili buraya bir seyler yazma curetini gosteriyorsam biraz dikkatli mi olmaliyim acaba? Neyse bilen birisi aciklar. Yani aciklasin cok isterim ben. Don't be so shy
          Tikandim burada