Merhabalar bugün size geçmekte olduğum bir süreci anlatmak istiyorum neredeyse geçen sene eylülden beri devam ediyor... Hep kafam karışık aklım bir karış hacada geziyorum. Çok düşünüyorum, çünkü düşüncelerimi engelleyen herhangi bir etmen yok... Ailem zaten bana deste olmazken okulda da sürekli alaylara gülüşlere maruz kalıyorum... Çok sessizim uzun zamandır. Çünkü kiminle konuşsam elimde patlıyor. Kimse zaten bana karşı anlayışlı değilken ben de kendime karşı anlayışlı olamıyorum. Gereksiz şeyleri kafaya takıyorum sınıfta o kadar sessizim ki bazen sessizlik beni yoruyor. Ve bu yorgunluk beni daha da aptala bağlıyor . Herkese nazik anlayışlı olmaya çalışırken daha da eziliyorum herkesin karşısında. Bazen ben de bağırıp çağırmak istiyorum ama yapamıyorum gücüm kalmadı bir şeylerle uğraşacak. Kim okur bilmiyorum ama en azından beni rahatlatır diye yazıyorum. Eğer okuduysanız teşekkürler ♡˖꒰ᵕ༚ᵕ⑅꒱