“agam?” dedi aniden adamin bakislarinin guzel yuzune gelmesini saglayarak, “hmm?” diye mirildandi derin sesi. kiz hafifce gulumsedi, onun kucuk bir miriltisi bile oyle hosuna gidiyordu ki… “nasilsiniz?” diye mirildandi ona yaklasirken, koltukta oturan aga tereddut etmeden nazikce kizi kolundan tutup kucagina cekerken fisildadi, “iyiyim, guzelim, sen?” kizin karnindaki kelebekler hareketlenmeye baslarken kollari onun boynunu buldu, burnu ise yanagini, “iyiyim ben de…” dedikten sonra onun yanagina kucuk bir opucuk kondurdu. onu seviyordu, onu gercekten sevmeye baslamisti. ondan delicesine nefret ediyordu halbuki evlendikleri ilk gun, hic hos olmamisti evlilikleri. ama su an deliler gibi asikti ona…
written by destina.