Aslında belki de, belkilerle yaşıyoruzdur hayatımızda. Hep yanıbaşımızda belkili zihniyetler, belkiyle şekillenmiş kurmaca zihinler. Oturup bir kahve içeceğiz belki ücra bir yerlerde. Falımı kapatıp nişan yüzüğümü koyacağım belki fincanın üzerine. Bir fincan kahvenin kırk yıl hatırı olurmuş derler ya hani, o hatır uğruna hatırlarsın belki beni arada bir, yana yana. Belki hatırlarsın. Belki unutursun. Belki. Belki..