2020 Aralık
Korona dönemi evde can sıkıntısından ne yapacağımı bilmiyordum en son kitap yazayım diyip wattpadi indirdim tabii hiç daha önce kullanmadım bilmiyorum sadece kitap yazılıyor sanıyorum baktım birileri takip ediyo falan ama nasıl mutlu oluyorum saçma sapan birşeyler yazıyorum falan derken akşam bana mesaj geliyor işte watsap grubumuz var katılmak ister misiniz diye bende sıkılıyorum ya olur dedim öylesine beğenmezsem çıkarım diye düşündüm sonra aldı beni gruba sohbet falan derken biri daha girdi gruba ama girdiği an kalbim çarpmaya başladı neyse tanıştık konuştuk zamanla daha çok konuşur olduk derken biz bu yeni giren kişiyle özelden de konuşmaya başladık baya yakın hissediyordum ve her konuştuğumuzda kalbim çarpıyor heyecanlanıyorum ne diyeceğimi bilemiyorum birde 14 yaşındaydım o ara anlamıyordum ne olduğunun ama çok mutluydum onunla konuşurken dünyalar benim oluyodu derken mutluluğum çokta uzun sürmedi bazı nedenlerden dolayı gruptan ayrılmak zorunda kaldım hepsinin numaralarını sildim en çokta onunkini silmek koymuştu ama sonra burdan konuşmaya başladık artık çok fazla yakındık ve onu sevdiğimin farkındaydım ki bu da uzun sürmedi yine birşeyler oldu ve konuşmayı kestik ama olmuyordu dayanamıyordum onsuz çok özlüyordum sürekli yazıyordum fakat cevap alamıyordum sonra ara ara konuşmaya devam ettik bir ara tam barışalım dedik bir kaç gün konuştuk yine birşeyler oldu ve kestik konuşmayı bu sefer 4 5 ay boyunca ne ben yazdım ne o zaten hesabımı da kapatmıştım sonra bir gün artık dayanamadım açtım açtıktan 2 gün sonra da hesabı yazdım buna konuştuk falan sonra yine sık sık konuşur olduk yine yakınlaştık ama bu sefer öyle devam etti 2022 nin 4 martında sevgili olduk o kadar güzeldi ki herşey o kadar çok seviyorduk ki birbirimizi anlatamam tek sıkıntı sanal olmamızdı ama onu da o kadar sorun etmiyorduk biz sevdikten sonra mesafelerin önemi yoktu.
Kesinlikle bu hikaye böyle bir sonu haketmiyordu böyle bitmemeliydi mutlu son olmalıydı gidişini beklemek değilde kavuşacağımız zamanı beklemeliydik ama demek ki nasip kısmet böyleymiş..
sonra ayrıldık geri barıştık yine devam ettik arada ayrılıklar oluyodu ama çok uzun sürmüyordu çünkü ikimizde birbirimize asla dayanamıyoduk ayrı kalamıyoduk o kadar alışmıştık ki çok güzel devam ediyodu çok güzel hayallerimiz vardı tüm geleceğimizi birbirimiz üstüne kurmuştuk gelecekte birbirimizden başka hayalimiz yoktu ve bu hayallere tutunarak sabrediyoduk derkeenn 2 hafta önce yine ayrıldık bu sefer tamamen bitti umut falan kalmadı artık birbirimizi sevmiyor muyuz seviyoruz hemde deli gibi her an özlüyorum keşke diyorum keşke bir yolu olsa da eskisi gibi olsak ama yok sayılı günlerimiz kaldı zaten o gidince bana sadece ondan kalan güzel anılarımız kalıcak bu hesapta o anılardan biri olarak kalıcak.