Bazen mutsuz,huzursuz,öfkeli anıları olur insanın tıpkı güzel ve iyi olan hatıraları gibi. Hayat sen daha dünyaya gözünü açar açmaz en güzel armağanını  bağışlamışken üstelik..  

Her daim akıtmak üzere olan gözyaşlarını. Aslında yıkık duvarların ardında kalan narin ruhlardık. Gösteriş dolu bir yaşam değildi derdimiz, muhteşem bir aşk hayalden öteye geçmezdi yerimizi bilir dikte. Hissetmek istediğim tek şey huzur dolu bir değerdi. kötü değil iyi insanlardık biz az kadir kıymet bilselerdi,  ince ruhumuzu az biraz okşasalardı belkide böyle olmazdı hiçbir şey.  Olsun biz yinede  iyi tarafından bakalım.  zede almayan hiçbir kalp  dökmez içini satırlara. Bizimde değerimizi satırlar bilir...