-litost

ağladığında herkes başına toplanır ama bir gün karşında, sen gülerken bir kalabalığın ortasında ve gözlerin bile kısılmışken kahkalardan, tutup usulca elinden, neyin var gülüm, neye üzüldün sen diye çıkaracak bir adam görürsen eğer, boz olur mu ettiğin ben bir kendime kadarım yeminini.