Biz kadınlar (veya kizlar ) kirila kirila kırıp dökmeyi ogreniriz. Oyle rahatliycamizi dusunuruz. Acı ceke ceke aci cektirmeyi oğreniriz. Uzule uzule bazen uzmeyi de ogreniriz. Ama ben niyeyse kırilsamda, acı çeksemde, uzulsemde, her zaman SUSMAYI tercih ediyirum. Belki ordan susmak size kolay, basit, aptallik gibi gelebilir. Ama öyle degil!! Susmak ve affetmek cok zor biseydir. Herkes bunu yapamaz. Ben uzulurken bile karşı tarafi dusunurum. Cok tahammül ederim, hep susarim, cok alttan alan taraf olurum. Çok sinirleninc bile" neyse, bosver," derim. Ama bi yerde de oyle patlarim ki ne oldu simdi flan dersiniz. O yuzden artik sabrimi zorlamayi kesin. Neyseniz o olun! Sessizim, alttan aliyorum diye de sabrımi sakin zorlamayin! Şayet ki sabrimi tasirir ve size patlarsam ne olduğunuzu anlamazken kendinizi bnm firtinamda bulursunuz ve emin olun ki sizi firtinamdan hasarsiz cikarmamam!! (Haberiniz olsun)