Bazan sonummuş gibi hissediyorum, bazande sanki hiç bitmezmişim gibi. Bazan canım acıyor sanki öncesi sonrasından güzelmiş gibi. Hislerim karmakarışık, hiisettiğim zaten meçhul, anlıyorum beni anlayacak az.. belkide hiç.  Bazan avaz avaz bağırmak  istiyorum boşluğa, boşluk çok derin değilken. Bazende derinliğim sığ bir bardak süt 'den.  Yazamazsam olmazmış ama yazınca anlamsızlaşırmış gibi geliyor çoğu kez. Soruyorum, peki ben neden okuyorum. İmlalarım anlamamsız, satır aralarım bile ıslak, bilmem narsistliğimiz nasıl sığıyor  mütevaziliğimize. 
Heyecanları donuk, oyuncularmıdır ölü? Yoksa tepkileri kayıp biz miyizdir uyanık. 


....(¯'v'¯)
..... ·.¸.·'
...¸.·'
.. (
☻/
/▌ 
/\