‏‏‏‏‏‏‏‏

insanın dönüp baktığında bir evim var demesi ne hoş.

elini tutuyorum çünkü, her an gidecekmişsin gibi bakıyorsun.

görmüyorsa bakmıyordur izlerine

şu anda, sana güzel bir söz söylebilmek için on bin  kitap okumuş olmayı isterdim.

beni anlamadın, demeyeceğim. beni anladın. zaten en dayanılmaz acı buydu. sen, beni anladın. anladığın hâlde canımı yaktın.

bütün sorumlulukların altında savaşıyorum. sen gelip yükleniyorsun tüm bu çabama rağmen.

beni böyle sevme

ona kötü bir şey olsun istedim

şu an bir ağacın sırtında yan yana oturabilseydik. sen kitabını okurken, ben arsızlığımla öpseydim boynundan.

kilisenin duvarına resmini çizmeliyim milen