🌙

Adın üç kere geçti saçma sapan bir filmde, yalnız olsam çok ağlardım ama annem bakıyordu. Otoban dolusu gürültüyü sıkıştırıp beynime, "anne," dedim, "Hadi çay koy da içelim." 

İki yıl sonra arayıp, "Pişmanım," demen bir şeyleri değiştirmez. Farz edelim ki var değişecek bir şeyler, bu benim de pişman olmam demektir. Pişmanım, evet. Pişmanım telefonu henüz ilk çalışında büyük bir heyecanla açtığım için...

Gün geçtikçe herkesten beklentim azalıyor, sabrım da öyle. Ciddiye alıp önemsediğim insanlardan herhangi bir şeyin arkasında durmasını beklerken daha nerede durması gerektiğini bilmedikleriyle yüzleşiyorum.
          İnandığım onca zaman yazık

Birazdan hava aydınlanacak. Bu işe en çok yanmayan o patlak sokak lambası sevinecek. Kendini gereksiz hissetmenin nasıl bir his olduğunu bilirsin.