Hayatımda asla bırakmak istemeyeceğim, her derdimi çekinmeden söyleyebildiğim ve beni anlaması için yalnızca gözlerime bakması yeterli olan üç kişi vardı. Ama şuan yalnızca bir kişi kaldı. Hayat öyle b*ktan ki, insan zorunda bırakıldığı için sadece içi değil bedeni de ağlaya ağlaya gitmek zorunda kalıyor... eskiden gördüğünde küçük bir gülümseme düşüren bedenle artık sizli bizli konuşmak zorunda oluyorsun... bu çok acı veriyor insana ..