@birkadinmeselesi
İlk buluşma
06.12
Onu hiç görmemiş gibi hissediyorum. Sanki ilk kez görecek, gözlerine ilk kez bakacak gibiyim. Çok tuhaf bir his alışılmışın dışında...
Çok mutluyum. Allah'ım. Sonunda koca bir evet aldım. Sonundaaaa.
Yıllar sonra Ağrı'dayım. 17 yaşımdayken ayrıldım doğduğum topraklardan. Ve şimdi yıllar sonra tam anlamıyla 13 yıl sonra ilk kez bugün geldim. Çocukluk arkadaşım ilkokuldan liseye oradan üniversite, sonrası çalışma hayatim derken bütün hayatım boyunca yanımda olan yoldaşım İmren evleniyor. Yarın akşam isteme var. O çok heyecanlı ben ondan daha heyecanlıyım. Sanırım bir o kadar da üzülüyorum.
Bana sakın evlenme derdi. Sözümüzü ilk ben bozmuştum maalesef neyseki doğru yolu bulup geri döndüm ama şimdi o bozdu. Olsun o mutlu olsun başka birşey istemiyorum. Şimdi yarına odaklıyız. Bu arada benimkini de çağırmış İmren, bakalım gelir mi bilmiyorum. Yüzyüze tanışmadılar daha gelirse tanışmış olurlar.
Eğlenceli bir geceydi. Sabahına dönecektim. Ama İmren benim doktor hanımı da davet etmişti. İsteme akşamına yetişemedi ama salı günü Van'a geldi. Çıkıp gittim yanına Van'da sadece bir gün kaldık. İşinden dolayı hemen dönmesi gerekiyordu. İmren'le yüzyüze tanışmadılar yine. Çarşamba akşama doğru uçakla İstanbul'a döndü.
Bir saat aram vardı. Hikayemize bölüm yazayım dedim. Telefon elimdeyken ekrana düşen mesajla telefonum elimden düştü ekranın büyük bir kısmı kırık şuan. Ama olsun o mesajın güzelliğine değer, değil bir telefon o mesaja ömür verilir.
06/11 - 10.25
Onu görmeye gittim geçen gün, bir daha göz göze geldiğimizde bir şey anladım; Hayatta en mutsuz olduğumuz an, akla ilk gelen şey, en mutlu olduğumuz andır. Mesela ilk göz göze geldiğimiz an, ona zarar vermiş olma ihtimalim yüzünden korkuyla ve tedirginlikle atan kalbim, bir özür meselesi için ilk tanışmanın heyecanıyla söylediğim sözler, ilk yemek, sonrasında devam eden sözde arkadaşlık, sevgiyle kurulmuş hayaller bir anda gözümün önünde belirdi. Onun gözlerine bir daha bu kadar yakından bakamayacağımı düşündüm. Bu yüzden son kez doya doya bakmak istedim. Telefonda anlattıklarımı duygularımı hissettiklerimi bir daha anlatmak bir daha anlatmak ve bir daha anlatmak istedim. En çok onu ne kadar istediğimi bilsin istedim.
Nasıl dayanabildin bu kadar zaman dedi bana 'nasıl dayanabildin. Bir daha hiç gelmeyeceksin sandım' dedi. O an anladım ki korkuları var. O akşam ilk kez yanında kalmam için ısrar etti. Batum'da kalmıştık birlikte ama hemen uyuyorduk. Bu defa ikimizde uyumadik konuştuk saatlerce. Zaman istedi, 'biraz zamana ihtiyacım var bizi önce hazmetmeliyim' dedi. Döndüm yine kürkçü dükkanına. O hastanede ben okulda. Beklemedeyim.
Bütün zamanlar onun...
@KRAN739 Ne kadar sürer bilmiyorum ama günün sonunda herşeyden vazgeçmiş olmaktan korkuyorum.
@birkadinmeselesi Yorulmuş olman normal… ama inan bana, her şey bir gün anlamını bulacaktır.
Arabamı otoparktan çıkardım nihayet. Bir sürü para verdim. :(
Arabamı ilk aldığımda büyük batmıştım, yapma etme dedikleri halde kimseyi dinlemeden hem doktora derslerime odaklanıp hem de günlerce çalışıp biriktirerek aldığım arabamla -aradan 6 yıl geçti ve battığım yerden çıktım sanıyordum- yine aynı yerdeyim. Otopark ücreti ve araç bağlama cezası ruhsat ve korsan taksi saçmalığı derken yine sıfırdayım.
Sabah nöbet çıkışına yetişirsem onu görmeye gideceğim. Emek verilmiş herşey kıymetli dedim ya, bu sefer İzmit'e gelmek benim için zordu ama onu görmeden gitmeyi düşünmüyorum. En azından konuşmamız gerekenleri yüzyüze konuşmak için.
Otopark görevlisi abime diyor ki ben olsam hemen satardım cezalı bu araç, plaka fişlendi bir an önce elden çıkarın diyor. Çok üzüldüm ne emekler verdim ne terler döktüm.
Günler sonra yaklaşık yirmi gün sonra ilk kez bu sabah aradı beni. İlk başta açmayacaktım çağrısını ama derste telefon yasağı olduğu halde açtım. Hiç müsait değildim, zaten konuşamadım sesini duyunca. İçim titredi buz gibi hissettim o an. Dersteyim çıkınca ararım diyebildm sadece ve öğleden sonra dersim yok çıktım okuldan ama onu aramaya cesaret edemiyorum. :(
@birkadinmeselesi İyi olmanıza, toparlanmanıza sevindim. Teşekkür ederim bende iyiyim klasik ama hayat koşuşturması diyelim.
@sonmusavir Merhaba. Ben dönüş beklemiyordum açıkçası şaşırdım. Gerçi her zaman şaşırtmayı başarıyor. Ve evet İyiyim, iyi olmak zorundayım. Başka bir çarem yok maalesef. Siz nasılsınız? umarım iyisinizdir.
Üç yıldır olduğu gibi bu yılda okulda güne girdik. Çizelgede beni Mayıs'a yazdılar. Mayıs'ta gelen toplu parayla arabayı değiştirmeyi düşünüyorum haketti çünkü.
@birkadinmeselesi Mutlaka acı hafifler şuanki hislerimiz kalıcı değil.Zamanla azalacak yerini kabul ve yeni umutlar alacak..
Ve bugün reddedildim...:(
14 Eylül
@mkey274 Güçlü olmayı hiç sevmiyorum, canıma batıyor her seferinde. Herşey için teşekkürler yazar söylediklerin, iyi dileklerin çok kıymetli.
