Aylema

Ona da her şeyim demişsin bana ne kaldı? 

Yorulursan yaslan bana

Mavi gri değilim ama bende alt üst oldum 

Beklentim yokmuş gibi davranıp, içime dünyalar kadar umudu sığdırmaktan yoruldum 

00.00

Birden ay ışığını kesti 

Sana da aşk olsun vazgeçmişsin benden

Acıyor

Gel, ey sevecen, kara kaşlı gece. Bana Romeo’mu ver. Öldüğümde, al da küçük yıldızlara böl onu. Onlar göğü öyle bir süsleyecektir ki. Bütün dünya gönül verip geceye, tapmayacaktır artık muhteşem güneşe.
          
          

"Aylema: Ruhun direnişi. Büyük bir acı karşısında gösterdiğin direnç, ağlamanın ötesindeki duygu; ruh sızlaması."