Şu paragrafta kendimi buldum; "Her şeyden çok sıkıldığım bir evreye geldim. Tahammül seviyem yok artık. Kimseye gereğinden fazla katlanamıyorum. Kimsenin peşinden koşacak gücüm yok. Belki de koşacak gücüm yok. Olacak her şeye kabulüm, olmayana da üzülecek zamanları çoktan geçtim."