Özgür

yıldız ve güneş

Idk hpw to say but i feel like a shit ahahaha bir süredir böyle. Net bir şey var ama aynı zamanda yok gibi. sabah kalkıyorum kötüyüm akşam oluyor kötüyüm öğlen kafam dağılıyor çünkü boş bırakmamaya çalışıyorum sürekli dışarıdayım ne demişler depression cant hit a moving target 
          Aslında sebepleri biliyorum. Birkaç sebep var tek tek yaşarken pek etkisini hissetmedim ama sonrasında belliki birikmişler ve ben HİÇBİR ŞEY yokken bile sanki berbat bir şeyin eşiğinde gibi hissediyorum kendimi.
          Yalnızca 1 hafta önce benden kilometrelerce uzaktaki bir arkadaşım için ambulans aradım, hayatımda ilk kez ambulansı aradım. İlk kez polise ifade verdim. nedenini yazmayacağım ama anlaşılıyordur. Normalde bu tarz depresyonda yahut kendine zarar vermeye meyilli insanları hayatıma almıyorum çünkü asla yararlarını görmedim, sadece verdikleri zarardan ders çıkarıp hayatıma almamayı öğrendim. Bu bahsettiğim kişiyi bilinçli bir şekilde istisnadan saydım çünkü gerçekten masum ve alacağım yüke değer gördüm, hala öyle olduğunu düşünüyorum asla pişman değilim ama yoruldum. Bu benim ilk kez başıma gelen bir şey değil. İnsanlar bana onların canını kurtarabileceğimi düşünecek kadar -ki bu çok sağlıksız bir şey ama bahsetmeye çalıştığım şey farklı- güven duyabilirken benim hayatımda, benim için gerçekten bir şeyler yapabilecek insanlar olmasına rağmen buna bu kadar uzak hissetmem çok garip.
          

şimdi bana sor

makale okuyup rapor yaza yaza duygusal şeyleri bile akademik dille anlatırcasına karşıya aktarıyorum sounds weirdo

yorucu hissettiriyor