🍂

Dağımda bir bulut, bir körpe ay , yeni umutlar ve hoş geleli ne çok oldun yeni bahar ♥

Hatırlamamaya yemin edilen şeyler var, bir saniye akıldan çıkmaz.

Bir dizi şiir okundu, benim şiirlerim hiçe sayılırken.

Kapatın ulan gökyüzünü 

Peki neden mutlu değilsin Poena?

İzlediğim alevler gözlerimden yüreğime düşmüş, buz gibi yanıyor içim. 

"Önceden sevgi ne bilmiyordum ben. Hep sevdiğimi zannederken aradığım sevgiyi sadece hayallerime koyup orda biçimlendirmişim. Tam gerçekten birini sevmek nasıl oluyor öğrendiğim an tamamen aptallık olduğunu düşündüğüm şeyi kendime yasaklamak için bambaşka bir yola girdim. Kendimi yaptığım, kötü hissettiğim her şey için böyle cezalandırıyormuşum gibi. Bile bile hata yapıyorum. Ama hayatıma aldığım kimseyi mutsuz etmek istemiyorum. Bundan sonra tek çabam bu olmalı. Kendi hayatımı o kadar değersizleştirmişim ki...."

Son ağlayışın olsun.

Yüreğimin korluğu, geçmişten.

Çalıkuşu kitabında şöyle bir cümle geçiyor:"Sevecek bir hakiki insan bulanlara şaşmak lazım. Çünkü onun bir hayalini bile bulmak o kadar güç, o kadar güç ki..."
          Hep mi böyleydi? İnsanlara güvenmek en ağır silahsa neden güvenen güvendiğinden alıyordu yarayı? Ki rast gelirse en büyük şansın öylece tükeniyor güven verene, güvenmeye. Reşat Nuri Güntekin'in dediği gibi şaşıp kalıyorsun.