Bir varmış bir de yokmuş,
Kalem durup dururken havalanmış,
Çiçeklere konmuş her birinden ilham almış,
Suya dokunmuş kötülüklerden arınmış.
 
Bir varmış bir de yokmuş,
Lila koşa koşa çok yorulmuş,
Bulamamış kalemini durmuş her köşede ağlamış,
Sathi görürken bir anda derinlere kapılmış.
 
Bir yokmuş bir de kaçmış,
Lilanın aklı başından uçmuş,
Kalem gelmiş parmaklarına kurulmuş,
Lila açmış sayfayı ilk cümlesini yazmış.
  
'LİLANIN KALEMİ KIRILINCAYA KADAR BU HİKAYE BİTMEYECEKMİŞ' 
 
     Ben Lila biraz asabi biraz durgun.
   Hırçın bir okyanus kadar asabi,kapımın köşesindeki kedi kadar durgun.
      Ben Lila biraz mutlu biraz üzgün.
    Her gün ısrarla doğan güneş kadar mutlu,güneşi kenara itip karanlığa boğduran ay kadar üzgün.
       Ben Lila bunlar da benim defterlerim,karalamalarım bunlar benim en mutlu anlarım.
   
            Lilanın dünyasına hoş geldin ...