Yağmur damlaları sol yanağındaki küçük çukurun içini doldururken gözlerini kırpıştırıp kafasını gökyüzüne kaldırdı genç kız. 
Gökyüzü çok güzeldi...
Yağmur çok güzeldi...
Tıpkı sahip olduğu üç değerli insan gibi...
Sağına baktı ıslak kirpikleriyle genç kız. 
Eşsiz bir kelebek omzunun dibindeydi sanki. 
Soluna baktı bu sefer...
Ay'ın bile kıskanacağı kadar ferah bir ışık solunda sonsuzca yanıyordu sanki.
Ardından kulaklarına narin bir ses ilişti.
Sonsuz ışığının yanında duran, uzun saçlı kızın güzel sesi yağmur damlalarının sesini yok etti bir anda.
Genç kız derin bir nefes alıp ayağa kalktı.
Sağındaki eşsiz Kelebeği kanatlarını çırparak genç kızın omzuna kondu.
Solundaki sonsuz Ay ışığı karanlık yoluna doğru uzanmaya başladı.
Narin ses ise sessizce kulağından girip kalbinde ritim almaya başladı.
Genç kız güçlü bir nefes alıp, omzundaki Kelebeğiyle, karanlık yolunu aydınlatan Ay ışığıyla ve kalbinde kendisine huzur veren o narin ses ile birlikte yürümeye başladı...

Yolun sonuna kadar bu DÖRT DELİ RÜZGÂR, BİRBİRLERİNİ BIRAKMAYACAĞINA DAİR SÖZ VERDİ!

YAĞMUR YÜREKLİ BİR KIZ
ÖZGÜR BİR KELEBEK
SONSUZ BİR IŞIK
NARİN BİR SES

...