blacknevergo

"Çünkü sen hiç sevilmeyecek zavallı bir yalancısın. Bakışların, gülüşlerin, sözlerin, içtenlikle yaptığın her şey aslında yalandan ibaret ama yalanına o kadar inanmışsın ki sen bile farkında değilsin. Sana bakınca gördüğüm tek şey zavallı bir kız çocuğu. Zamanında neler yaşadığını bilemem ama şimdiye baktığımda hiçbir şeyi hak etmeyen acizin tekisin. Hayatımda hiçbir şeyi değiştirmek istemezdim aslında ama elimde bir şansım olsaydı seninle tanıştığım gün ölmeyi yeğlerdim." 

blacknevergo

"Çünkü sen hiç sevilmeyecek zavallı bir yalancısın. Bakışların, gülüşlerin, sözlerin, içtenlikle yaptığın her şey aslında yalandan ibaret ama yalanına o kadar inanmışsın ki sen bile farkında değilsin. Sana bakınca gördüğüm tek şey zavallı bir kız çocuğu. Zamanında neler yaşadığını bilemem ama şimdiye baktığımda hiçbir şeyi hak etmeyen acizin tekisin. Hayatımda hiçbir şeyi değiştirmek istemezdim aslında ama elimde bir şansım olsaydı seninle tanıştığım gün ölmeyi yeğlerdim." 

monniersa

Panoma yazdigun çok doğru bi yazıyı gördüm. "Bazen yanlış insanlara değer verirsin. Bazen hak etmediklerini fark edersin.  O zaman üzülürsün  çünkü karşılıksız değer çok zordur, ağır gelir bünyeye." 
          Bu kadar ağır gelmesi normal mı?
          Bu kadar acıtması normal mı?

blacknevergo

Hiçbir şey değişmiyor Ares. Geçici mutluluklarım, yaşama heveslerim, ölmek isteyip ölemeyişlerim hiç değişmiyor Ares. Ruhum bedenimi terk edeli çok olmuş yerini sahte ruhlarla doldurmaya çalışırken ben etrafımı yıkıma uğratmak da bir numara oldum artık. Acıyorum Ares. Hiç olmadığım ve olmayacağım kadar acıyorum. Bedenimdeki acı değil bahsettiğim onu hissetmeyeli kaç yıl oluyor. Ruhsuzluk acıtıyor canımı. İçimin bomboş oluşu, hak etmediklerimi üzüyor oluşum acıtıyor. Pes etmiş benliğime kalkacağına dair güvenmek, buna inanıyor olmak acıttı beni. Hemde hiç olmadığı kadar. Tutmadığım sözlerinle, sözlerimle veda ediyorum Ares. Kesilmiş bileklerimle tutunduğum son dalı kırmamla gidiyorum en çokta. Kırdıklarımı da götürüyorum, her biri zihnimin içinde daha fazla oynayıp beni tekrar bitirsin diye onları da götürüyorum. Elveda diyorum Ares. Hiç ait olamadığım hayata, hiç hissedemediğim mutluluğa ve hiç bitmeyecek acılara.. Elveda diyorum.