Gökyüzünün mavi ıssızlığında binlerce yıldız parlıyordu. Esrarengiz bir çevre içinde yalnız gibiydim.
Bir hassas bir de çılgınım.
İnsanların görmezden geldiği biriydim ve bu beni üzüyordu.
Artık biliyorum en değerli kişi benim ve ben mükemmelim. Kimin beni nasıl gördüğü veya nasıl düşündüğü umrumda değil. Sevdiğim şeyler yüzünden linçlenmeye alışmış gibiyim.
Aslında yazmaktan çok okumayı seviyorum. Fakat anladım ki birilerini içimi dökmeliyim. O kişiler sevgili okurlarım. Hadi birlikte maceralara koşalım. Sizi seviyorum.