@blue_SG
های لاو
اگه دوست داشتی به بوک منم سر بزن :) https://www.wattpad.com/story/283299857?utm_source=android&utm_medium=org.telegram.messenger&utm_content=story_info&wp_page=story_details_button&wp_uname=shayllllin&wp_originator=Gm%2F8giZ%2Bq9F0u9BriZRYZ%2BPlHW7ZpmEkZEV2KQPonrC9Gyr7MD%2BUTP4A1u5gde61Oi0U9f3MhP5Y7T1hL9SgljdnYoi2eebFK%2FolIxy%2BPzmz2BOvDN0cdzPvFeGQYG2H
پس بی خیالش شید! واتپد واقعا به دنیایی پر از کثیفی و اشتباه تبدیل شده.
واتپد تبدیل شده به گورستانی برای اشتباه کنندگانی که تو حال خودشون فرو رفتند.
ما نمیتونیم دنیایی رو نجات بدیم که دیگه هیچ وقت قرار نیست برگرده!
این بوک ها مثل حکاکی اینجا ثبت شدند و معلوم نیس کی قراره از بین برند.
ما نمیتونیم با توبیخ کردن دیگران این بوک ها رو از بین ببریم.
من فقط دارم بهتون میگم که ارزش این وقت هایی که دارید اینجا تلف میکنین رو بدونید!
من قراره نیس بوکی در این باره پابلیش کنم یا هرچیز دیگه ای
فقط این متنو رو دادم تا هرکی زمینه و به قول معروف سعادتش رو داشت، به راه راست هدایت بشه؛)
*از اون جمله ها بودا!*
به قول یکی از دوستان خوشبختی چیزی نیست که نصیب هرکسی بشه. از اسمش مشخصه! فقط کسایی که ظرفیتش رو دارند کسایی که سرنوشت براشون رقم زده، میتونن از خوشبختی لذت ببرند.
معلما فقط دارن الکی به خودشون زحمت میدند که یه بدبخت نفهمی اون متن ساده رو تو سرش فرو کنه!
خب لعنتی اون قرار نیست هیچ وقت این مطلبو بفهمه!
بذار کسی که میفهمه، بفهمه و از اون خوشبختیه لذتشو ببره
اینه که چنتا دانش اموز که به زور و اجبار همه چیز رو فقط حفظ کردند و معنی اون رو نفهمیدند با رتبه‌ی تقریبا قابل قبولی پاشون به دانشگاه ها باز میشه. این ها فقط باعث اذیت شدن کسایی میشند که مطالب رو راحت تر میگردند و فقط وقت بقیه رو هدر میدند.
دانشگاه جایی مثل دبیرستانت نیست که تا هر سوالی پرسیدی با کلی مثل و مثال برات توضیح بدند.
فقط چنتا تو سری نصیبت میشه و آخرشم جلوی همه مسخره میشی، همین!
پس اگه استعدادشو نداری، برو دنبال چیز دیگه‌ای
چیزی که توانایی و استعدادشو داری عزیزم
این درس و مدرسه و دانشگاه فقط مثالی بود که حتما باید خودمو از شرش خلاص میکردم -واقعا رو مخم بود:(-
خلاصه اینکه امیدوارم به بهترین نحو از لحظات زندگیتون استفاده کنید و قدرشو بدونین. قدر عمرتو بدون و الکی هدرش نده!
بابت تمام ثانیه هایی از برا خوندن بوک هام ازتون گرفتم معذرت میخام.
امیدورام درکم کنین و من هم تا چند روز آینده میتونم پاسخگوی سوالات منطقی شما باشم.
اینکه خب دارم بوک مینویسم و قراره با ووت هاش ذوق کنم؟
ذوق چی؟ کشک چی؟
به اصطلاح ذوقش به درد عمه‌ش میخوره. این ذوق به چه دردی از من میخوره؟ هوم؟
برا چی باید متن هایی رو بنویسم که لازمشون ندارم؟ هیچ وقت لازمشون ندارم!
بوک هام اثر هایی نیستند که خب بتونم به شخص دیگه ای نشونش بدم و شاید اونم بهم افتخار کنه
اول از همه با دیدن کاراکترهاش پوزخندی میزنه و بعد هم با دیدن اولین کلمات، سمت خروجی اشاره میکنه و با کلی احترام تا دم در راهنماییم میکنه.
من فقط دارم متن هایی رو مینویسم که فقط وقت خودم و وقت شما رو تلف میکنه!
کاش میتونستم این جمله رو ده برابر بزرگتر کنم.
دوستان شماهایی که اینجایید واقعا وقتتون رو نادیده گرفتین. شما نمیدونید وقت چه چیز ارزشمندیه که داریم لحظه به لحظه‌شو با اعمال نادرستمون به باد فنا میدیم!
حالا شاید با خودت فکر کنین تحول من چیزی بود که باعث شد من بشینم و همش بزنم تو سر خودم و خودم رو جلوی شما حقیر کوچیک کنم.
دوستان من علاقه ای به اینکار ندارم، و اگر دارم خودم رو برای شما مثال میزنم دارم به در میگم که دیوار بشنوه!
بعضی عزیزان وانپدی هم هستند که تو واتپد میچرخند و با دیدن بعضی اشتباهات و جهالت های نویسندگان عزیزتز!، میاند و بوکی در این باره تالیف میکنند و به اشتاباهاتشون میپردازند.
من فاز این دوستان رو نمیدونم.
نویسنده های اسکولی که به اشتباه نوشتنشون ادامه میدن، قرار نیست هیچ وقت هیچ وقت از اسکولیتی که به سر میبرند، رهایی پیدا کنند.
عزیز من اون ها دارند از این کاری که میکنند لذت میبردند قرار نیست بی خیال لذتشون بشند!
*لازمه این که مجازا این جمله رو هم ده برابر کنم!*
خب حالا بیاین فکر کنیم که با خوندن این بوک ها چه چیزی نصیبمون شده؟
بوک هایی که در ابندا مطالعه کردیم و اثرات اون صحنه ها هنوزم روی روحمون هست.
من معتقدم که خب فیلم فیلمه. میبینیش و تصورات در حد همون صحنه ای که میبینیه. اما کتاب؟ میای کتاب رو میخونی. هرکسی تصوری از خودش و این تصور میتونه خیلی فرا تر از تصور توی فیلم ها باشه و فکر کنین کسی که میشینه اون تصوات یک نویسنده‌ی نابخرد رو میخونه، چقدر قراره آشفته بشه!
و بوک هایی که زیاد صحنه‌ی وحشی‌گرانه نداشت، اما شاید مثلا فضای قشنگی داشت یا وایب خوبی میداد...
این ها چی؟
این ها به شما چی دادند؟
شاید مثلا یه لبخندی حین خوندن که به محض تموم شدنش یا فوقش 24 ساعت بعد ناپدید میشه و اثری ازش نمیمونه؛ حتی با بارها فکر کردن به متنی که خونده بودید، بازم اون لبخند نصیبتون نمیشه.
چرا؟!
چون اون ها واقعی نبودند!
به نظر من لبخند و شادی‌ای واقعیه که مولدش خودت باشه. خودت باعثش باشی.
اگه فکر کنی بهش، میتونی خیلی از اون لبخندهای واقعی رو تو زندگیت پیدا کنی:)
واقعا من هرچی فکر کردم نتونستم مزیتی برا گذروندن وقتم توی فاکپد پیدا کنم. یه دلیل منطقی! هیچی!
حالا دور از نویسندگی، من یه خواننده هم بودم!
اوایل بیشتر جذب اون سامری های رکیک و مفتضح میشدم... تمام اون هایی که یه مثبت هیجده‌ای چیزی توشون وجود داشت
منطقیه، نه؟
همه‌ی ما از اولش همین بودم. فقط برای اسمات و ارضای روح و حتی جسممون با خوندن بوک هایی که شخصیت هاش رو به چشم یک هرزه میدیدیم، بوک های واتپد رو میخوندیم.
بعدها چشم و گوشم بیشتر باز شد و تصمیم گرفتم اون بوک هایی که ارزش بالاتری دارند و موضوعشون فقط به سکس و اسمات ختم نمیشه رو هم مطالعه کنم.
سلام خدمت کسانی که این متنو میخونن
از همینجا میدونم که قراره کمی طولانی باشه.
ممکنه یه کسایی وقت بذارند و بخونند و بعضیا هم با دیدن همچین طوماری بی خیالش بشن(اینا همون از دنیا بی.خبرا هستند!)
از یه کلمه شروع میکنم
تحول
تحول میتونه خیلی جدی و بزرگ باشه، مثل تحول اون ذره‌ی خیلی کوچیکی که کل دنیایی که ما قسمتی ازش هستیم رو ساخت. یه انفجار که باعث بوجود اومدن هزاران عنصر شد که ما هنوز نتونستیم همشو شناسایی کنیم.
یا اینکه تحول میتونه در حد یه حرکت کوچیک باشه. اونش مهم نیس
مهم اینه که این تحول برگشت پذیر به دوران قبلش نباشه؛ همین!
مطمئنا تحول هایی که در جهت مناسب صورت میگردند، اگه قرار باشه برگردند به عقب و همون اشتاباهات گذشته رو تکرار کنند، حتی افتضاح تر از قبل میشه اوضاع.
امیدوارم اصلا بدونین که تحول چیه!
ساده‌ست! تحول به معنی دگرگونی یافتن یا تغیر کردنه. تحول به زور و اجبار نیست. تحول فقط به دست یه هدف جدید و ارزشمندتر اتفاق میوفته. این بدست خود انسانه و خودش میتونه کنترلگرش باشه، نه کس دیگه‌ای.
حالا میخام بگم درحدی هستم که یه تحول رو درون خودم احساس میکنم.
فقط کافیه فکر کنی تا اونو تو وجودت پیدا کنی. حس خوبی میده. انگار حالا واقعی تر با اون مساله و بقیه مسایل برخورد میکنی و تصمیم درست تر رو میگیری...
حس من بهم میگه که وقت گذروندن من تو واتپد واقعا واقعا بی خود که هیچ، ضررآور هم هست!
اول از همه بابت تمام خرعبلاتی که تحویل شما دادم معذرت میخام.
و دوم اینکه میخام تمام کاری که من تو فاکپد انجام میدادم رو براتون شرح بدم.
اگه شما هم مثل من یا قسمتی از من بودین واضحا متوجه بی هدفی و وقت تلف کردنتون تو واتپد میشین.
میام اول از همه با شوق و ذوق متنی که خودم خیلی بهش مفتخرم رو تو چند پارتی پیاده میکنم.
وقتی میبینم تا حد کافی‌ای داستان رو پیش بردم، شروع میکنم از اول پابلیش کردن یکی یکی پارت ها
هر چند ساعت یکبار سر میزنم و با دیدن هر دونه ووت ناچیزی کلی بیشتر ذوق میکنم-من کامنت زیادی دریافت نمیکنم که برا اونم ذوق کنم:(-
اینا از اول برام مهم نبود و هنوزم نیست. من به هرحال آپ بوکم رو ادامه میدادم، ولی از کسانی هم که با ووت هاشون اهمیتشون به بوک رو اعلام میکردند، متشکر بودم.
جوری که تم‌ـت دلبری میکنه>>>
میخوام تو تم پیجت زندگی کنم
اشک*
هایی
مرسی برای ووتای قشنگت ب چرت و پرتام :"))
های ساری از مسیج بوردت استفاده میکنم. خوشحال میشم نگاهی به بوکم بندازید و اگه خوشتون اومد حمایت کنید =) ♡♡♡♡
https://www.wattpad.com/story/291675901?utm_source=android&utm_medium=link&utm_content=story_info&wp_page=story_details_button&wp_uname=bunny_cuteche&wp_originator=FJ02eYmENZBKWif4lBQwncZx69xkdRRcxh8PtXQd4s3fxtcsiHwcAXpn%2B3NWH4CXcWoFCoA87y654%2BKT4lw0oGxOZ%2FKioa%2FTTZ0BDf49Eu%2FSOuJPN4ZstMnxLm8oJFNr