Ruhum kuğu gibi asilce ellerimden kayıp giderken, bedenim sadece ağıt yakıyor. Elimde ne ruhum kalıyor ne bedenim... Ve ben kuğunun ağıtı olarak yeniden doğuyorum.
Bugün son kez 17 yaşımdayım...
Galiba değişen bir şey olamayacak ama yine de denemek istiyorum. Hayat gerçekten büyüdükçe mi anlam kazanıyor bilmek istiyorum. Umarım öyle değildir. Yoksa ben baştan kaybettim. Çünkü ben büyümek istemiyorum. Ben hep çocuk kalmak istiyorum ilk günkü heyecanla...
Çok şey deniyorum doğru yolu bulmak için. Ve galiba buldum. Yarın ya da sonraki gün bambaşka bir kurgu tanıtımı yayınlayacağım. Umarım hak ettiği değeri görür.
İyi geceler....