her şey onu görmemle başladı

gözlerin gözlerime değince
          	felâketim olurdu ağlardım
          	beni sevmiyordun bilirdim
          	bir sevdiğin vardı duyardım
          	çöp gibi bir oğlan ipince
          	hayırsızın biriydi fikrimce
          	ne vakit karşımda görsem
          	öldüreceğimden korkardım
          	felâketim olurdu ağlardım
          	
          	ne vakit maçka’dan geçsem
          	limanda hep gemiler olurdu
          	ağaçlar kuş gibi gülerdi
          	bir rüzgâr aklımı alırdı
          	sessizce bir cıgara yakardın
          	parmaklarımın ucunu yakardın
          	kirpiklerini eğerdin bakardın
          	üşürdüm içim ürperirdi
          	felâketim olurdu ağlardım
          	
          	akşamlar bir roman gibi biterdi
          	jezabel kan içinde yatardı
          	limandan bir gemi giderdi
          	sen kalkıp ona giderdin
          	benzin mum gibi giderdin
          	sabaha kadar kalırdın
          	hayırsızın biriydi fikrimce
          	güldü mü cenazeye benzerdi
          	hele seni kollarına aldı mı
          	felâketim olurdu ağlardım..