bluegreysoul

mesafeler korkunç bir şeydir özlüyor mu unutuyor mu bilemezsin

bluegreysoul

Yüreğimde bir boşluk, göğsümde bir ağırlık, her geçen gün daha da derinleşen bir hasret. Burası, benim yuvam dediğim yer değil artık. Gurbet, özlemlerle sararmış kalbimin içinde yankı buluyor. Gözlerim her ufka daldığında, bir zamanlar evim bildiğim topraklar uzaklaşıyor. Sürgünüm diyorum, ama ne sürgünü ne de zamanın nehrini kaybediyorum. Bir varmışım, bir yokmuşum gibi; gurbet benim evim, sanki bir kalbim daha vardı ama o da terk etti beni. Yoksul bir acı, isyanla dolmuş her hücreme. Sözde sürgün, sözde yersizim; ama ben hep buradayım, içimdeki ocağın, kaybolan evimin yankılarıyla.

bluegreysoul

Gönül aşk ırmağında yüz parçaya bölünmüş,ten ise habersiz!

bluegreysoul

Gönül, aşkın sularında boğulurken, ten kıyıda durup rüzgârı seyrediyordu. İçeride fırtınalar kopuyor, dalgalar duvarlara çarpıyor, ama beden hâlâ sessiz, hâlâ dingindi. Ruh, bin parçaya ayrılmıştı da, ten bunu hissetmeyecek kadar yabancıydı kendine.
Reply

bluegreysoul

bluegreysoul

Kızgınım sana, her geçen gün beklediğim halde bir türlü gelmeyişine. Ne zamandır seni görmek istiyorum, ama senin kayboluşun sanki normalmiş gibi devam etti. Bilmeyişine de içerliyorum, çünkü seninle her anı paylaşma isteğimi, her düşüncemi anlamadın. Hiçbir şey değişmedi, hep ben bekledim, hep ben düşündüm. Hissetmeyişine ise bir türlü katlanamıyorum. O kadar derin hissediyorum ki seni, o kadar içimde, ama sen ne benliğimi fark ettin ne de içimdeki sesi duydun.
Reply