Doğuşumuz, bir kağıtla belgelendi. Okuldan bir kağıtla mezun olduk. Diplomalarımız kağıttan. Bir şeyler almak için kağıt para kullanıyoruz. Bir yarayı ilk kağıt mendille siliyoruz. Yani bütün yaşamı boyunca kağıdın kölesi olan insanlarız. Sadece ölümümüz mermer. Belkide ölümün ağır bir şey olmasındandır, kim bilir. Neyse. Hayatımızı ele geçiren kağıtlara rağmen, biz bir kağıt daha ekledik. Kitap dedik adına, defter dedik. Ama inanın bu kağıda her şeyden çok değer verdik. Kendi kağıttan dünyamızı, kağıtlara karaladığımız yazılarla renklendirdik. Siyah beyaz dünyamız ama, kendi dünyamız. Ellerimizle, kalemlerimizle inşaa ettik, noktalarla virgüllerle süsledik. Kağıt dünyanın, etten insanlarıyız biz. Korkmayın, kağıttan bu dünyada, hayaller kağıttan değil, yazıdan. Kağıtlar yırtılır belki ama, yazı hep üstünde kalır. Kağıttan dünyanın etten insanlarıyız biz. Kağıttan gökyüzümüzü görmeye ne dersiniz?

https://www.facebook.com/Mayneymisbayankuyin
https://www.facebook.com/bengisu.uysal?fref=ts