İşte başladı ızdırabım konuşmaya başlayınca,intihar etmek için tutuştu göz yaşlarım,yandı kül oldu inci tanelerim alevde,meğersem alevdeğilmiş o kırmızı kocaman şey,kalbimdeki kızgın duygularmış sessizliğim,büyümüş içimde tuttukça,yakmış beni ve ruhumu, öldürmüş hissizliğimi,eğer farkında olsaydım,yangınımı södürecek su olurmuydu o bekleyişim,ben aynada gözlerime bakınca aldım cevabımı,meğerse ben bir hiçmişim.


İşte her şey sadece var olmak ile olmaz.biraz uğraş gerektirir hayat ama ne yapabilirim ki,sadece yemek ve içmekten oluşan ölü bir beden iken.

Küçük bir ucubenin mektubu.