‎🎔

seni özlemekten utanıyorum.

o, tefekkür ve coşkunluktu. tutku ve acı kahveydi. ona sonsuza dek bakabilirdim. 

İçip, içip Taksim'in kuytu köşesindeki kilisede buldum kendimi. Elimde, birazdan sönecek olan mumla çok şey diledim. Yalan. Yalnızca sen vardın dileğimde. Fakat ne dileğim gerçekleşebilirdi, ne de ben, dileği gerçekleşebilecek bir insandım. Tek bildiğim, Tanrı'nın kin beslediği kullarından biri olmamdı. 

canımdan can gidiyor ama biliyorum, oluru yok bu işin.

bir adam biliyorum, sonbaharda çiçek açtırabilir. o adam ki bir lafıyla kaburgamı kırabilir.

istese gelirdi ama istemedi, ben de bu durumu aşamadım. 

bilirsin işte hep aynı durumlar. bir zamanlar vardı ama artık yokluğuyla sınıyor. 

keşke bir şeylerin düzeleceğine dair biraz inanç olsaydı içimde. fakat beni o kadar yalnız bıraktın ki, o kadar üzdün, o kadar yanılttın ki sana dair en ufak bir umut dahi kalmadı bende.

and someone else will live you.what a pain.

mantıklı bir açıklaması yok. sadece öyle işte. onu seviyorum ama hiç sevmemiş olmayı dilerdim.