風が吹いている。
Satırlarımı okuduğun zaman saf acı, nefret ve kızgınlık ateşini hissedeceksin. Bazen bu dipsiz çukurun içindeki çığlıkları işiteceksin.
Bazı yerlerde Ay'ın ışığı yüzüne esecek ve bir anlığına sanacaksın ki kurtuldum bu azaptan.
Benim kalemimin siyah mürekkebi aktığı zaman, yanacak o taze et.
Kalemime dokunduğun an etrafını kara bir bulut saracak. Bil ki o benim zehrim, benim nefesim.
Hayır, sen benim cehennememime girdin bir kere.
Derin çukurun içinde yuvarlanacaksın sessizce.
- İstanbul
- JoinedFebruary 17, 2015
Sign up to join the largest storytelling community
or