Doğdum öylece ortaya durup dururken sonra büyüdüm insanlara dokunmamaya çalışarak. 
Çünkü doğarken kendimle beraber renkleri doldurmuşum içime ve insanlar bundan çok memnun olmuyormuş. 
Neyse işte o yüzden kimseye dokunup etrafıma renkleri saçmadan yaşamaya çalıştım ama anlaşılan çok başarılı değildim.
Çünkü renksiz insanlar saldırmaya başladı renklerime.
Bu böyle yaklaşık 13-14 yıl sürdü sonra budha gibi bir kadın dedi ki bana üniversite denen yere git mutlu olacaksın.
Gittim ben de, hemde arkama hiç bakmadan ve mutlu oldum orada.
Gördüm ki renksiz bile olsalar renkleri sevenler vardı. 
Daha sonra görev bildim kendime doğarken yanlarında renkleri getirenleri eğitecek onları koruyacağım...