bottomofhell

Bazen, içinde eksik olan bir şeyin fazla olandan daha fazla yer kapladığını anlayacaksın.

Huzursuzluk değil bu. tanımlanması güç bir boşluk duygusu. Biten ama ne olduğunu ve yerine neyi koyacağımı iyi bilmediğim bir şeyden dolayı duyduğum şaşkınlık. 
          Derin hüzün. belli belirsiz bir yavanlık var hayatımda, bir solgunluk. içimde bir düşman barınıyor ama nedir, kimdir 
          o, bilmiyorum.

Kendi bahçesinde dal olamayanın biri.
          Girmis bahçeme ağaçlık taslayor.

Gelmen bir iyiliktir deyecektim.
          Kapıyı hep başkaları açtı.

Geleceğim, bekle dedi, gitti..
           Ben beklemedim, o da gelmedi.
          Ölüm gibi bir şey oldu... 
          Ama kimse ölmedi.

Kime sorsan, Evinde bir oda eksik..

Gitmek derdine bir kez düşen için artık kalmak da yaradır.

Aslında insanı en çok acıtan şey; hayal kırıklıkları değil. Yaşanması mümkünken, yaşayamadığı mutluluklardır. -Dostoyevski

Değiştiremeyeceğini anladığın şeyleri kabul ettiğinde savaşın bitiyor.

ateş oldum, 
          yanıp tutuştum kendi 
          düşüncelerimden,
          niye bu katılık, 
          bu güvensizlik, bu nefret?