゜゜゜゜゜゜゜

kelimelerle anlatılamayacak ölçüde sarsılmıştım.

Böyle mi olacaktı, insanı sonsuz derecede mutlu kılan şey, aynı zamanda üzüntüsünün kaynağı mı olmalı?

kainatta bir zerreyim ben kendimi bilmez miyim zerre içinde zerreyim ben kendimi bilmez miyim.

Her şey geçiyor. Hiçbir şey geçmese de.

İnsanın mutlulukla yaşamış olduğu karaya limandan ayrılan bir gemiden bir kez daha bakması gibi arkasından baktım..

İnsanın bilmediği bir acıyı yatıştırması hep güçtür..

Batık bir geminin, hayalet kaptanıyım. Herkes dalmakta, ben boğulmaktayım..

yüzmesini bilmediğim yerlerin kıyısındayım

Yol, hep yol, daima yol.. Bitmiyor düzlük yine.
          
          Han Duvarları
          • Faruk Nafiz Çamlıbel

You see the reality as much as I do.