Gönülçelen, gönülçelen
Aynı anda utanmadan
Hem kırıcı hem kırılgan
Yordun beni gönülçelen
…
Gönülçelen, gönülçelen
Biraz gerçek, biraz yalan
Hem yarabandım hem yaram
Bitsin artık gönülçelen
“Mona Rosa… Siyah güller, ak güller…
Geyve’nin gülleri ve beyaz yatak.
Kanadı kırık kuş merhamet ister.
Ah, senin yüzünden kana batacak!
Mona Rosa… Siyah güller, ak güller…”
Bazı şarkılar vardır
kanatlarında yağmuru taşıyan
kelebeği anlatır
kırmızı bir çakmak gibi neşeli
ölmek olurdu
o şarkının adı
ardında yalnızca nemli sigaralar
bırakmanın acısı
keşke ismim iris olsaydı
keşke ismimin anlamı olmasaydı.
-İrisin Ölümü